پوشیدن زیرپوش به زمان فعلی منحصر نمی شود بلکه در گذشته های خیلی دور از این لباس زیر به عنوان یک محافظ استفاده می شد تا لباس ها در تماس مستقیم با بدن قرار نگیرند.

اما با ممانعت از تماس مستقیم لباس با بدن و پوشیدن زیرپوش چه هدفی را دنبال می کردند؟

در گذشته های خیلی دور امکان حمام و شستشوی روزانه بدن وجود نداشت همین امر باعث کثیف شدن و بو گرفتن لباس ها می شد. علاوه بر این پوشیدن بعضی از لباس ها که از پارچه های زمخت تهیه می شدند باعث اذیت پوست و گاها ایجاد خارش و حساسیت می شد بنابراین استفاده از زیرپوش مرسوم گردید تا از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری شود.

بدن در طی فعالیت روزانه دچار تعریق می شود و همین موضوع باعث خیس شدن و در نهایت بو گرفتن لباس ها می شود. زیرپوش ها با جذب تعریق بدن را خشک نگه می دارند.

یک زیرپوش با جنس خوب باید نازک و کمی کشی باشد تا از زیر لباس معلوم نشود. درصد نخ هر چه بیشتر باشد بهتر است.

• اگر مشکل تعریق زیاد دارید حتما جنسی را انتخاب کنید که دارای لایه های جذب رطوبت باشد.
• زیرپوش باید دقیقا فیت بدن شما باشد با حلقه آستین های کوچک در حدی که چین نخورد و اجازه بدهد عرق زیربغل جذب آن شود.
• خیلی تنگ نباشد چون در آن صورت راحت نخواهید بود. ایده آل این است که با فاصله خیلی کم از بدنتان قرار بگیرد در حدی که حرکاتتان محدود نشود.
• دقت کنین آنقدر بلند باشد که به راحتی داخل شلوار قرار بگیرد و با کوچکترین حرکتی بیرون نیاید.
• یقه خیلی مهم است چون نباید از زیر لباس بیرون بزند. یقه کلفتی هم نداشته باشه که دور گردن را بگیرد. علاوه بر دیده شدنش که اصلا قشنگ نیست، حتما در طول روز کلافه خواهید شد.
• یک سری زیرپوش ها رکابی سوراخ دار هستند، یعنی آستین ندارند و به همین دلیل نمی توانند عرق زیر بغل را جذب کنند و فقط برای جذب عرق نیم تنه و پنهان کردن نوک سینه ها مناسبند. معمولا این زیرپوش ها خط دوخت و حلقه آستینشان از زیر لباس معلوم می شود، پس بهتر است نپوشید یا زیر لباسهایی بپوشید که آزاد هست و این خط ها را مشخص نمیکند.
• اگر تعریق زیاد خصوصا از ناحیه زیربغل دارید، حتما زیرپوش های آستین دار استفاده کنید و دور آستین حلقه ای ها و رکابی ها خط بکشید. چون حتما باید بین ناحیه زیربغل و لباس رویی شما یک لایه وجود داشته باشد تا عرق را جذب کند.